Love is a smoke made with the fume of sighs.
Being purged, a fire sparkling in lovers' eyes.
Being vexed, a sea nourished with lovers' tears.
What is it else? a madness most discreet,
A choking gall and a preserving sweet.
— William Shakespeare
Iniisip ko kung bakit ako kinakabahan. Sobrang kaba ko, parang di ako makakakain. Nanlalamig ang mga kamay ko. Itutuloy ko pa ba. Parang ayaw ko na ituloy. Wag na lang kaya. Nyiii. Ayaw ko na. Wag na lang. Di ko na kaya. Aacck. Ayaw ko ng ganitong pakiramdam. Na parang may mawawala sa kin. Pano ako makukumbinse na wala. Hmmm. Wala naman mawawala talaga di ba. Malabo namang hindi nya ako kausapin, plus kung hindi nya ako kausapin ano naman di ba. Di ba? Ano kung mailang. Di naman maiiwasan yun. Sa lagay nga ngayon ilang na ilang na ako e. Ang hirap. Kailangan ko na rin malaman kung magbibid pa ako. Kung may pupuntahan pa ba to. Kung wala naman pag-asa di ba. At least tapos na. Gusto ko na matapos. Di ako makapagtrabaho. Lahat ng naiisip ko puro tungkol dito. Nalimutan ko na maglaro ng games, nawala ang hilig ko magbuo ng gunpla. Andami ko pa man ding backlog. Bakit ba kasi di ako tulad ng iba, wala na lang sa kanila yung mga ganitong bagay. Bakit ba walang sumagot sa kin noon, e di sana kahit pano may ideya na ako.. dapat di ako napaasa ng sobra. Kasakit tuloy. Ano ba gusto ko sabihin.
Being purged, a fire sparkling in lovers' eyes.
Being vexed, a sea nourished with lovers' tears.
What is it else? a madness most discreet,
A choking gall and a preserving sweet.
— William Shakespeare
Iniisip ko kung bakit ako kinakabahan. Sobrang kaba ko, parang di ako makakakain. Nanlalamig ang mga kamay ko. Itutuloy ko pa ba. Parang ayaw ko na ituloy. Wag na lang kaya. Nyiii. Ayaw ko na. Wag na lang. Di ko na kaya. Aacck. Ayaw ko ng ganitong pakiramdam. Na parang may mawawala sa kin. Pano ako makukumbinse na wala. Hmmm. Wala naman mawawala talaga di ba. Malabo namang hindi nya ako kausapin, plus kung hindi nya ako kausapin ano naman di ba. Di ba? Ano kung mailang. Di naman maiiwasan yun. Sa lagay nga ngayon ilang na ilang na ako e. Ang hirap. Kailangan ko na rin malaman kung magbibid pa ako. Kung may pupuntahan pa ba to. Kung wala naman pag-asa di ba. At least tapos na. Gusto ko na matapos. Di ako makapagtrabaho. Lahat ng naiisip ko puro tungkol dito. Nalimutan ko na maglaro ng games, nawala ang hilig ko magbuo ng gunpla. Andami ko pa man ding backlog. Bakit ba kasi di ako tulad ng iba, wala na lang sa kanila yung mga ganitong bagay. Bakit ba walang sumagot sa kin noon, e di sana kahit pano may ideya na ako.. dapat di ako napaasa ng sobra. Kasakit tuloy. Ano ba gusto ko sabihin.
No comments:
Post a Comment