Thursday, March 2, 2006

A Letter Not Given

Desperado, why don't you come to your senses,
You've been out ridin fences for so long now,
Oh and you're a hard one, but I know that you've got your reasons,
The things that are pleasin' you can hurt you somehow.

Don't you draw the Queen of Diamonds boy, she'll beat you if she's able.
You know the Queen of Hearts is always your best bet.
Now it seems to me some fine things have been laid upon your table,
But you only want the ones you can't get.

Desperado, you ain't gettin no younger,
Your pain and your hunger, they're drivin you home,
And freedom, oh freedom, well that's just some people talkin.
Your prison is walking through this world all alone.

Don't your feet get cold in the wintertime,
The sky won't snow and the sun won't shine,
It's hard to tell the nighttime from the day.
And you're losin all your highs and lows,
Ain't it funny how the feelin goes away?

Desperado, why don't you come to your senses,
Come down from your fences- open the gates.
It may be rainin, but there's a rainbow above you.
You'd better let somebody love you,
LET SOMEBODY LOVE YOU.
You'd better let somebody love you,
before it's too late. --Desperado by America


Helo po.

I guess kung hihintayin kitang magmessage sa akin, I’ll have to wait forever. Siguro busy ka…o kaya hindi na nagnenet dahil walang pera, walang time…o kaya naiilang ka sa akin. Hindi naman maiiwasan un siguro, dahil sa mga nangyari once upon a time, medyo nalulungkot lang ako…medyo lang naman. Kasi I’m trying to reach out kahit pano…pero siguro may nagawa o ginagawa akong mali, which is hindi ko talaga alam kung ano kaya kung alam mo sana sabihin mo sa akin para maayos ko naman, kasi you’re as distant as ever…

Siguro nga desperado lang ako may makwentuhan. Ung kakwentuhan ko tulad dati… wala na kasi sila ngayon… gaya mo, naiilang din siguro sila sa akin…o baka busy lang…walang time. Ako, hindi naman talaga ako busy e. nagbi-busy-busyhan lang. lagi lang akong nasa office ng TNB. Wala naman masyadong ginagawa. Kaya siguro ako lang ang nagpapapansin sa’yo…baka wala lang akong magawang matino.

Hindi ka na rin nagkwekwento…alam mo kung ano ang naiisip ko? Mali ung pinayo nila sa akin dati…na ako na lang ang lumayo sa mga taong gumawa sa akin ng pagkakamali… para hindi na raw masaktan... pero hindi pala kaya ng pride ko, di pala ganun kataas ang ihi ko para ipagmalaki sa iba na kaya kong hindi kayo pansinin habang buhay… siguro kakayanin ko, para lang hindi ako “mapahiya”, pero nahihirapan ako akala nyo ba…hindi nyo rin ako kasingtigas….huhu.

Pero ano ang gagawin ko? Ako yata ang mali lagi…nakakalungkot lang na people just give up on me…and go on…the world goes on…

No comments:

Post a Comment