Monday, February 23, 2009

Yari Ka

2-14-09 1:30 AM

"I think I was wrong once, but I might have been mistaken."
-Alucard

Nagsimula ang araw gaya ng ibang nagdaan. Pero Friday the 13th raw, dapat mag-ingat.

Wednesday, February 4, 2009

Elevator

2/4/09 11:23

"Serendipity is looking in a haystack for a needle and discovering a farmer’s daughter."
- Julius Comroe Jr.

Napaka-boring ng umaga na ito.

Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah! Nakakatamad...

Nagpa-late na nga ako at lahat, pero pagdating ko sa training room, pang-apat pa akong dumating. Siguro kahit tinapos ko pa yung Super Inggo e pang-apat pa rin akong dadating... mga batas talaga ang mga tao dito.

Wala pa naman si LeadOne. Kahit nga LeadTwo ala pa. Siguro mga after lunch pa yun pupunta dito. Ewan ko kung ano ang ginagawa nila ngayong umaga, baka nasa mga pwesto lang nila at nagchi-chill. Kaso mga slave drivers yun e, mas malamang na nag-iisip yun ng ipapagawa sa amin...

Namimiss ko na tuloy yung cubicle ko. Kung nandun ako, malamang tulog na ako ngayon. Tago dun e.

May itatanong pa naman sana ako kay LeadOne tungkol dun sa ginagawa ko, at dahil wala pa sya, di ko yun maituloy. Kawawa naman ako at wala akong ginagawa. Hehe.

Siguro ang tanging highlight lang ng umagang ito e nakasabay ko si Miss sa elevator. Nakita ko na sya papasok sa building. Kasama nya yung iba nyang kasama sa department. Kaso pagdating sa lobby nakita kong humiwalay sya sa kanila. Ayos. Mukhang magkaka-moment. Kaya naman kahit nauna ako sa kanya e hindi ako sumabay sa paakyat na elevator, sa halip, hinintay ko na lang sya. Kunyari di ko alam na paparating sya...

Pagkakita ko sa kanya, aba, magugulat-gulat pa ako kunyari. Ngiti ako. Hello. Kamusta. Sabi nya naman, "Hello din". Parang nahiya pa. Di naman kasi kami close. Haha.

Sabi ko, "Ang ganda mo ngayon ah, bagay sayo yung ribbon mo." Sabi nya, "Ikaw din parang pumopogi ka..."

Meh.

Ang sabi ko talaga, "Ok sana ang suot mo kaso siguro mas bagay sayo yung bright colors..."

Meh ulit.

Ang sabi ko talaga, "... ... ... ... ..."

Yun lang din sinabi nya.

Pinindot ko yung UP. Dami na naming napag-usapan e. Ayun sakto, pagdating ng elevator, dalawa lang kaming sumakay. Sinara ko agad bago pumasok yung isa. Papapansin pa e.

Pinindot ko yung floor ko. Pati na rin sana floor nya kaso naunahan ako. Sayang. May joke pa naman ako dun. Nabara tuloy. Next time na lang.

Awkward silence.

Bigla na lang narinig kong parang hinihingal sya. Tapos nakita kong humahawak sya sa batok nya at di mapakali. Parang nanggigigil. Kislot ng kislot. Kunyari di ko sya pinapansin. Weird e. Tapos naramdaman kong papalapit sya sa akin. Naamoy ko na ata ang pabango nya... parang may tumutugtog nang jazz sa background... Tumingin sya sa akin... sabay pindot dun sa emergency button...

Parang napanood mo na no? Hahaha. Sayang hindi ako nag-Axe... kaya siguro hindi nangyari.

Awkard silence lang kami hanggang dumating sa floor nya. Mahiyain sya masyado. Hahaha. Di bale maganda pa rin, pagtyatyagaan ko na. Haha.

At akalain mo, may blog post na ako agad.

Sunday, February 1, 2009

Fork Ahead

Two roads diverged in a wood and I—

,klj

Mr. Longplay

1/31/09 11:20pm

"Those who wish to sing always find a song."

Nung nakaraang Biyernes ay umalis ako ng maaga sa opis. Undertime? Sssssh!!! Hindi ah. Naipasa ko naman na yung mga dapat kong ipasa, nagawa ko na yung mga dapat kong gawin, saka lampas na ang uwian ng mga ordinaryong empleyado
, saka nakita naman ako nung mga TL umalis... saka... saka...

Basta.

Nag-aya kasi yung kaklase ko nung college.
Dinner daw kasama yung mga iba naming naging kabatch. Parang reunion? Hmmm... Tumatanda na ba ako talaga, bakit ba dumadami na ang kilala kong inaaya ako sa mga reunion? Ganun na ba nila ako namimiss?

Dapat hindi na ako pupunta. Friday kasi, maraming marami akong gagawin. Sa sobrang dami di ko alam kung ano ang dapat kong unahin.

Meh.

Sa totoo lang tinatamad lang ako. Kagagaling ko lang sa lakad nung isang gabi. Tapos konti lang din naman ang pupunta. Bukod dun, kadalasan sila-sila rin naman makikita ko. E tapos matagal nang nag-iba ang bandwidth ko kaya matagal ko na rin silang di kapareho ng wavelength (mahabang istorya). Kaya yun naisip ko e baka ma-out of place lang ako dun.

E kinukulit ako nung nag-aaya. Minsan lang naman daw. Naawa naman ako. Baka nga naman di yun matuloy kung di ako pupunta. Haha. Pumunta na.